DAG 71: Het mislukken van Team ML

Soms ben ik veel te idealistisch en dan kom ik van een koude kermis thuis. Zoals onlangs gebeurde. De eerste keer dat ik echt met Middelland in contact kwam was tijdens bijeenkomsten met overwegend blanke mensen. Of het nou bij Mooi, Mooier, Middelland was, of bij de activisten van De Republiek. Terwijl zo’n tweederde van Middelland uit mensen bestaat die oorspronkelijk ergens anders vandaan komen: Turkije, Marokko, Suriname, Kaapverdië en nog veel meer landen. Waarom zijn onze activiteiten niet meer een afspiegeling van de bevolking in onze buurt? Ik wierp die vraag in menig gesprek op. Ongeveer de helft van de bewoners zei:”Wat jij wilt moet je niet willen. Het komt vanzelf goed. Het is een kwestie van tijd.” Met die mening wilde ik geen genoegen nemen. Ik las het inspirerende ‘Tegen verkiezingen’ van David Van Reybrouck. Vooral het idee van de deliberatieve democratie sprak me aan, omschreven als “een vorm van democratie waarbij collectieve beraadslaging centraal staat en waarin deelnemers aan de hand van informatie en en argumentatie concrete, rationele oplossingen formuleren voor maatschappelijke uitdagingen.”

In de afgelopen maanden probeerde ik een min of meer divers clubje Middelllanders te vormen waarmee ik op een ontspannen manier over de buurt wilde praten. Mannen, vrouwen, jong, oud, allo en auto of welke naam je ook wilt geven aan mensen die oorspronkelijk uit een ander land of andere cultuur komen. We noemden het ‘team ML’ en Vincent stelde ‘Club Mid’ voor. Ik nam er de tijd voor om mensen op te sporen en te benaderen, en we hadden een aantal mooie gesprekken aan de grote tafel bij mij thuis. Met onder andere Joke, Esra, Jeroen, Vincent, Salih en Martin (in totaal waren er tien personen bij dit project betrokken). We spraken over het fenomeen dat sommige mensen de buurt verlaten om in Nesselande of buurtgemeenten neer te strijken. Waarom doet men dat? Ook hadden we het over het slim betrekken van kinderen bij wat er in de buurt gebeurt, zodat ze hier misschien wel willen blijven wonen. Jeroen tekende een schema met de vraag ‘Wat heeft de wijk mij te bieden?’ Er werden ook vele leuke losse ideeën geopperd. Van een radio-theater tot een complete metamorfose van de Math-laan. Of een lab om met buurtvernnieuwing te experimenteren.

 Visie op Middelland
Naar aanleiding van de ontmoetingen contrueerde ik een soort raamwerk voor een visie op Middelland. Middelland als toekomstig zelfstandig proefgebied op basis van een experimenteer-status. Met als eerste trefwoorden: stadmaken, decentraal, waarde-creatie en duurzaam. Het plan 2020-2025 (of zo veel eerder als mogelijk) bevat als onderdelen: plannen voor de buurt, het bottom-up-model en een nieuwe buurteconomie. De nieuwe buurtvisie, die wetenschappelijk wordt begeleid en getoetst, gaat uit van:

• de goede reeds bestaande plannen, plekken en initiatieven
• het gedachtegoed van buurtbedenker G.J. de Jongh
• versterking van de mix die de wijk is
• samenwerking met de gemeente, corporaties en commerciële partijen

De eerste buurtvisie vermeldt verder een groot aantal gedurfde ideeën.
Maar wat ik wilde, lukte niet. Relaxed filosoferen over veranderingsprocessen, daar bestaat helaas niet zo’n behoefte aan. Het lijkt vandaag de dag te gaan om snel, concreet, urgent. Het kernprobleem was dat er onvoldoende animo voor mijn deel-aanpak in het kader van de deliberatieve democratie leek te bestaan. Bovendien zijn mensen in deze tijd heel druk en hun agenda’s vaak overladen. Dan kan je soms heel moe zijn en moet je vaak kiezen. Dan valt een rustig gesprek zonder direct doel al snel af. Ik snap dat. Daarom schreef ik de deelnemers aan het ML-team: “Dat het stopt is helemaal niet erg. Experimenten kunnen en mogen mislukken.” Overigens mislukt daarmee ook gedeeltelijk mijn poging om het veranderingsproces niet een zaak van vooral witte soms Westerse en vaak goed opgeleide Nederlanders te laten zijn.

Hoe nu verder? Ik begin even met wat zelfkastijding en zelfkritiek. Inderdaad ben ik regelmatig te idealistisch en te naïef. De vorm van zo’n overleg is misschien op dit moment ook verkeerd. Bij ons eerdere café Club Math. werkte de integratie tussen mensen uit de wijk wel. Als lezer van De Middellandman nodig ik U/je ook uit om kritiek te leveren op dit experiment. Ondertussen ga ik optimistisch door met mijn buurtonderzoek. Leve Middelland.