DAG 93: UEB West

Het krioelt van de goede plekken in Middelland. De singel natuurlijk, het blauwe huis op een dak in de Beatrijsstraat, het verstopte dierenlandje, de tunneltraverse, de spoortuin, de kathedraal, te veel om op te noemen.
Mijn lievelingsplek is de Urban Espresso Bar West, hoek Nieuwe Binnenweg en Claes de Vrieselaan. Ruim tien jaar geleden – toen ik talkshows deed vanuit restaurant La Cazuela aan de Dordtselaan op Zuid – kwam ik tot het idee dat goede zaken over de stad verspreid zouden moeten zijn. Als eerste schoten mij daarbij de Urban Espresso Bar en de bekende pizzeria Angelo Betti te binnen. Zou je dat nu naar Middelland vertalen, dan kun je bijvoorbeeld denken aan een filiaal van de prima delicatessen- en broodjeszaak Vermeyden in Kralingen of een tweede Dates in Charlois. Hoe leuk zou dat zijn. Kwaliteit uitsmeren over heel Rotterdam, onder gunstige vestigingsvoorwaarden.
Jo, de Australische eigenares van de UEB, vestigde haar eerste zaak in het centrum van Rotterdam, vlakbij de markt. Ze wilde – toen ik mijn idee opperde – niet naar Zuid, maar wel naar West. Dat duurde even, omdat ze het ambtenarenapparaat van haar wensen en eisen moest overtuigen.

Maar UEB West kwam er en was direct een groot succes. Door het mooie interieur, de sympathieke bediening en de kwaliteit van spijs en drank.
De plek en de tijdgeest, alles klopte. Het begon met koffie van het merk Giraffe en een kaart met heerlijke ontbijt- en lunchgerechten. Er kwam een fijn terras met stoelen in de zon en de schaduw. Daar kan ik urenlang de ongelofelijke diversiteit aan voorbijgangers gadeslaan. Jo wilde pertinent geen koffiehuis vol met laptoppende bezoekers en liet daarom bewust maar twee stopcontacten aanbrengen. Maar die strijd verloor ze. Toen ze toch kwamen en vaak lang bleven zitten werd een nieuw humoristisch wifiwachtwoord geintroduceerd: ‘maximaal2uur’. En de prettige achtergrondmuziek lijkt langzaam maar zeker steeds luider te klinken, vooral als de bazin afwezig is.

Ik kom er graag. Het is inmiddels mijn dagelijkse hangout. Vijf minuten lopen van waar ik woon. Hier klets, schrijf, lees en denk ik. In een sfeer van lichtheid en luchtigheid. Bij het bestellen aarzel ik tussen een verse jus en een Thaise linzensoep of een tosti bruin brood en oude kaas met prikkelende rabarberlimo. Vandaag kies ik voor de tweede optie. Ik praat en lach hier met mijn vrienden, onder wie een aantal journalisten en dichters, maar in het bijzonder de Cabo Rasta Sjors, Ger Bout, Ferial, Samantha, Hans en Els. Bijna allemaal komen ze uit de buurt. Verder leent de UEB zich ook goed voor zakelijke afspraken. Mensen van buiten Rotterdam kijken hier ook hun ogen uit. Hier zie je het hedendaagse urbane Middelland, de ZZP’ers en kosmopolieten. De mooie mix die Middelland is.

Tenslotte nog wat kritiek en tips:

• Waarom is de UEB West ’s avonds dicht? Blijf tot laat open.
• Een buitenlandse (Engelstalige) krant naast de Nederlandse dagbladen zou leuk zijn.
• Jullie maken zo’n negen koffie-varianten, maar de latte macchiato was ineens verdwenen. Dat is onacceptabel. Die moet weer terug op de kaart. Anders zwaait er wat.