Communiceren is een kunst. Iedereen doet het of moet het doen, maar er zijn maar weinig mensen die echt goed kunnen communiceren. Spontaan tweerichtingsverkeer is optimale communicatie, zoals we op dag 30 met de buren grappen maakten over burenruzies en billen wassen. Of zoals je tijdens het uitlaten van de hond met een andere hondenbezitter kan kletsen. Dat is andere koek dan de manier waarop veel kassameisjes in de buurtsuper min of meer noodgedwongen zijn geprogrammeerd: “Bonuskaart? Kassabon? Zegels? Fijne dag!” Mensen communiceren steeds meer digitaal waardoor ze zich afsluiten van/voor hun naaste omgeving. Dat vind ik een vreemd fenomeen. In de tram hard praten met iemand anders dan degene die naast of tegenover je zit.
De Middellandman (MM) houdt van de orale cultuur. Verhalen, woorden, gesprekken. Hij verkiest een praatje op straat boven het liken van een Facebookbericht. Daarom ook interviewt hij bewoners en organiseert talkshows en cursussen. Daar wordt een samenleving beter van.
Goede reacties
Bij digitale communicatie probeer ik als MM reacties uit te lokken. De meeste mensen reageren niet. Dat mag. Dan is er een groep die informatie deelt en liket. Dank u. Sommige mensen geven een oordeel over wat ik schrijf (meestal positief). De minste mensen doen waar ik de meeste behoefte aan heb: inhoudelijk reageren. Dat is de categorie die ik hier in het zonnetje wil zetten.
Joke van Bilsen is een schoolvoorbeeld van goed communiceren. Ze toont zich enthousiast, geeft waardevolle informatie en gaat de discussie aan met valide argumenten. Voor haar originele praktische info verwijs ik naar haar lijst bij Dag 6. Zo heb ik, zoals zij voorstelde, Bram Dingemanse inmiddels ontmoet. Joke schrijft ook dat collecteren, wat zij voor KWF deed, gelegenheid biedt voor mooie gesprekken. Met mijn horeca-toptien van de Nieuwe Binnenweg is ze het oneens. Palloes moet hoger op de ladder.
“Hij maakt heerlijk eten, en je kunt enorm variëren wanneer je bijvoorbeeld een vegetarische roti wilt samenstellen. Vroeger werd ik altijd ziek van roti, vanwege de enorme ladingen smaakversterkingen, maar bij het eten van Palloe heb ik daar geen last van.”
Als ik een prijsvraag uitschrijf om ideeën te leveren voor het bedenken van een nieuwe identiteit voor Middelland en ik daarbij een foto van snackbar Peppie plaats, dan ontvang ik een aantal reacties waaruit blijkt dat men denkt dat het om een zoekplaatje gaat. Niet dus. Wouter IJssel de Schepper heeft mijn stuk wel gelezen. Volgens Wouter en Bodil Jurg zijn er geen iconen meer in de buurt aanwezig. Zij schrijven:
“Ondanks onze zoektochten en avondlijke wandelingen komen wij geen iconen tegen. Wellicht dat zaken als Vermeyden, Dates, UEB West en Marrakech uit kunnen groeien tot iconen. Misschien kan het Branco van Dantzigpark zich ook ontwikkelen tot een stadspark dat de wijk ‘vergroent’. Uit de geschiedenisboeken blijkt dat Middelland wel een icoon heeft gehad: het tankstation op het Middellandplein. Helaas gesloopt (of ingestort?) heeft dit pand wel de potentie gehad om tot icoon uit te groeien. Een tankstation midden in een drukke woonwijk terug bouwen is ondenkbaar, maar de locatie leent zich uitstekend om een icoon voor Middelland op te richten! Hierbij zou gedacht kunnen worden aan een vorm van toegepaste kunst, zoals een kiosk, leeszaal, lichtkunstwerk, (hangende) kruidentuin enz. Als de intentie is om een icoon voor Middelland te creëren, hopen wij dat deze prijsvraag een begin is van een samenwerking tussen geïnspireerde en vooruitstrevende Middellanders.”
Vooral het idee van een mooie kiosk spreekt mij enorm aan. Ik heb Wouter en Bodil uitgenodigd voor de volgende talkshow over het thema ‘Indentiteit van Middelland’.
Uit het politieke circuit kreeg ik ook welkome reacties. Zo schreef Tim de Haan, vice-voorzitter van de gebiedscommissie Delfshaven, naar aanleiding van mijn eerste bespiegelingen over de wijkeconomie:
“In de huidige stedelijke begroting is vooralsnog lastig uit te vogelen wat er nu precies naar de gebieden (de voormalige deelgemeenten) gaat. Tot op heden wil het College dat ook nog niet inzichtelijk maken. In het recent verschenen rapport van de Rotterdamse Rekenkamer ‘Inspraak zonder uitspraak’ wordt ook een aanbeveling gedaan om dat inzichtelijk te maken. Een aanbeveling die het College niet overneemt.”
Dat rapport kan worden beschouwd als een zeer goed basisdocument bij het ontwikkelen van een nieuwe aanpak voor de buurten. Reagerend op mijn beschouwing op dag 29 over mogelijke modellen voor Middelland tippen Robbert de Vrieze en Angelique Boel mij om op vrijdag a.s. (30/10/2015) in de Schouwburg het Stadsmakerscongres te bezoeken. Robbert vertelt dat dan Buurtpoker wordt gespeeld, een spel dat gekoppeld is aan het idee van het Wijkinvesteringsfonds (WIJF) dat in Rotterdam West is gelanceerd. Ook ontvang ik informatie over de ‘Democratic Challenge’. Zie hiervoor: http://democraticchallenge.nl/experimenten/
