DAG 36: Geef Esra meer invloed en speculaas

Als ze dat willen, dan moeten de bewoners een veel grotere rol in hun wijken en buurten kunnen spelen dan nu het geval is, of eigenlijk, juist niet het geval is. Je kan mensen zo goed inzetten. Als buurtwachten, zorgverleners, organisatoren van straatfeesten of – actueel – de Sint Maarten-lampionnenoptocht. Je kan gebruik maken van kennis en creativiteit van mensen. Van wetenschappers, kunstenaars, studenten. Betaald en onbetaald. Een tweede idee is om de ambtenaren te decentraliseren. Ga op het stadhuis na waar iemand woont en laat haar of hem dan vooral in zijn wijk of buurt actief zijn. Je kan beginnen met 1 dag per week en dat langzaam uitbreiden.
Ik wil onderzoeken in hoeverre bewoners actief in hun buurt willen worden en neem de proef op de som. Op een wijkbijeenkomst zie en hoor ik een vrouw slim reageren op een domme opmerking over het bekende (en soms terechte) overlast-gezeur. “Waar heeft u het over? Ik woon midden in de buurt en heb nergens last van.” In de pauze loop ik op haar af en vraag haar emailadres. Een week later stel ik voor om een keer te praten. Ik ontmoet haar op een avond in het Wester Paviljoen. Wil ze mee doen met het Middelland-team dat ik aan het vormen ben? Ze heet Esra Kirkaya.

Wat heb jij vanavond gegeten?
“Ik heb American Stripe gegeten bij De Koolmees. Dat zijn van die kiprepen met frietjes en koolsla.”

Lekker. Woon je daar in de buurt?
“Klopt. In de Jan van Avennesstraat. Ik werk nu in de Mediamarkt als vertegenwoordiger van het merk Samsung. Ik zit al heel lang in de retail, de commerciële wereld, maar ik heb meer ambities. Meer in de richting van coach. Ik zou mensen goed kunnen motiveren om dingen waar te maken.

Wat voor opleiding heb je gevolgd?
“Ik heb eerst een bachelor algemene sociale wetenschappen gestudeerd in Utrecht. Vervolgens heb ik de master grootstedelijke vraagstukken en beleid, dat valt onder sociologie, aan de Erasmus universiteit afgerond.”

Wat wil je met die kennis doen?
“Ik denk niet dat ik als sociologe aan de slag wil. Ik ben geboren en getogen in Rotterdam. Een grote stad. Ik weet niet beter. Dit is mijn thuis. Mijn studie sluit daar perfect op aan. Heel veel mensen denken dat je alle antwoorden op grote vraagstukken zo kan verzinnen, maar ik ben van mening dat daar wel enige voorkennis en onderzoek voor nodig is. Ik ben ontzettend sociaal. Houd van communiceren met mensen. Over de grootstedelijke ontwikkelingen en het verschuivend woongedrag van mensen.”

Wat voor onderzoek heb je gedaan?
“Mijn master heeft betrekking op de Nieuwe Binnenweg, het stuk tussen de ’s-Gravendijkwal en de Claes de Vrieselaan. Het ging over de leegstand van oude winkels. We hebben met een groepje studenten meerdere winkelstraten in Rotterdam bekeken. Vroeger, toen ik nog jong was, mocht ik van mijn ouders niet zo maar ’s avonds laat de Nieuwe Binnenweg op, want er vonden wel eens schietpartijen plaats en was veel drugsoverlast en criminaliteit. Op een gegeven moment zag ik dat transformeren in een leuke hippe winkelstraat en gezien mijn achtergrond wat opleiding betreft sloot dat mooi aan op die ontwikkeling. Dus ik dacht: ik ga de Nieuwe Binnenweg onderzoeken.”

En wat heb je ontdekt?
“Uit onderzoek blijkt dat leegstand landelijk stijgt. Winkels gaan dicht door macro-ontwikkelingen zoals de economische crisis endoor het internet. Mensen hebben minder tijd en buurtwinkels verdwijnen omdat kinderen niet meer de winkel van pappa willen overnemen, maar hun eigen interesses volgen. De herkomstlandwinkels die gericht waren op de toenmalige bewoners raakten ook in verval. Toen hebben een aantal bewoners en winkeliers bij de gemeente aan de bel getrokken en toen is er een revitaliseringsproces gestart, met Frank Belderbos. Toen werden er subsidies verleend voor opknapbeurten. Sommige winkels werden voor lage prijzen verhuurd aan starters. Ik heb toen ook met meneer Buning van de grote meubelzaak gesproken. Er is heel veel gedaan en door die ontwikkeling is de Binnenweg weer aan het leven.”

Ze willen nu de Middellandstraat gaan aanpakken.
“Ja. Ik kreeg een brief waarin stond dat ze een project gaan starten met de Middellandstraat. Het lijkt me mooi om dat ook in de Middellandstraat te gaan waar maken. Ik woon daar om de hoek.”

Denk je dat die straat beter en leuker te maken is?
“Absoluut. De Middellandstraat leeft al, maar het is een chaos. Ongestructureerd. Ik denk dat het beter kan. Je moet beginnen de winkeliers te helpen met het opstellen van een ondernemingsplan. Dat ze toch meer rendement halen, winst maken dan ze nu doen. Winkels voor primaire levensbehoeften zijn volop aanwezig maar ik mis een beetje de trekpleisters voor mensen die niet in de wijk wonen. Je merkt ook dat mijn generatie wegtrekt uit de wijk om elders te settelen omdat men voor jonge gezinnen te weinig te bieden heeft. Ze nestelen zich in de omgeving van Rotterdam, richting oost, Ommoord en Nessenlande, en Schiedam. Ik ben het daar niet mee eens. Ik wil de wijk ook niet verlaten. Ik wil het hier mooier maken.” 

Je hebt Turkse roots. Heb je op Erdogan gestemd?
“Ja. Zeker. Ik ben Nederlander, maar net zo veel Turks. Op sommige momenten voel k me meer Turks. Op andere momenten weer meer Nederlands. Maar ik voel me zeker betrokken bij Turkije en de gang van zaken daar.”

Ik ken veel ‘heen en weer-Turken’. Heb jij die behoefte ook om daar te gaan wonen en werken?
“Tot een jaar of twee geleden heb ik dat gevoel gehad, ja. Je kan een moment in je leven bereiken waarop je een keuze wilt maken. Er waren veel hoogopgeleide jongeren die daar carrière wilden gaan maken, maar op een gegeven moment zijn die mensen ook allemaal weer teruggekomen. Het is ontzettend moeilijk om daar voet aan de grond te krijgen. Je bent een vreemde in Nederland, maar ook in Turkije. Je wordt hier altijd nog allochtoon genoemd, maar daar zien ze je als de Europeaan die met bakken geld rondloopt. Wat allemaal niet waar is. Maar wij voelen ons daar wel thuis. We voelen ons wel Turks. Vandaar dat ik ook ben gaan stemmen.”

Je zei dat je in de Mediamarkt werkt. Zou je niet een eigen zaak willen hebben?
“Ja, ik zou zeker wel een eigen zaak willen hebben, maar dat zou niet een gewoon winkeltje worden waar ik alleen maar winst mee maak, maar het moet zeker ook een sociale invulling hebben. Voor de wijk of een groep mensen. In het wijkcentrum aan de Middellandstraat heb ik als kind iedere woensdagmiddag doorgebracht. Daar stond speculaas en siroop. En nog steeds, vandaag de dag, als ik speculaas eet of limonade drink, moet ik aan die tijd terugdenken. Dat mis ik nu. De Middellandstraat is niet meer wat het was. Vroeger kende iedereen elkaar. Je speelde met elkaar. Je had activiteiten met elkaar. Maar nu is iedereen veel anoniemer en op zichzelf gericht. Als ik een winkel zou hebben, dan zou dat weer een ontmoetingsplek worden.”

Ik vraag of Esra of ze mee wil doen in het ML-team van De Middellandman. Ze zegt ja. Ik blij.