DAG 59: B & W borduurt door op Middelland

Het bezoek van het College van B en W (burgemeester en wethouders) aan Middelland, op 22 januari 2016, verloopt plezierig. De ontvangst is in het Wijkpaleis. Daar is de harde kern van Middelland, bestaande uit zo’n dertig actieve bewoners, kwartiermakers, leden van de gebiedscommissie en wijkambtenaren, paraat. GC-voorzitter Tom Harreman trapt af met een welkomswoord. Hij heeft het over het einde van het begin. Daarna legt Lot Mertens, die zichzelf ‘het duizend-dingen-doekje van de wijk’ noemt, het programma uit. En de burgemeester doet een duit in het zakje. De hiërarchie is hardnekkig. Van wat er dat eerste half uur gezegd wordt zal weinig blijven hangen. Behalve de opmerking van Aboutaleb dat “grenzen tussen het geld ons geen jota interesseren”. Dat getuigt van een prettig soort souplesse. Ook de woordkeus is opvallend. Harreman werkt overwegend met mooie oude termen, terwijl de nieuwe generatie buurtwerkers andere woorden kiest. ‘Van overlast naar leefbaarheid’. ‘Het wijkpaleis is de plek om het te maken’. Daarom ontvangen de burgemeester en wethouders naald en draad, en in no time zit het college te borduren. Als iemand een steekje laat vallen is dat geen ramp.

In een hoek van het Wijkpaleis is een kleine expositie ingericht van het project Mooi, mooier Middelland. Komt dat zien. Het geeft een goed beeld van de plannen. Marieke Hillen leest het credo van het huis van de wijk voor: “In Mooi, mooier Middelland maken we gebruik van het sociale, economische en fysieke kapitaal dat in de wijk aanwezig is. We geven dit potentieel de ruimte, schudden het wakker en zoeken het op. We brengen mensen met elkaar in contact. Ontmoetingen genereren energie om kennis, netwerk en ervaring (vakmanschap), tijd en investeringen te delen. Deze energie wordt zichtbaar op een aantal openbare plekken. We halen het beste uit deze publieke plekken. Dit doen we samen met mensen met verschillende achtergronden en ervaringen.” Opmerkelijk dat de Graaf Florisstraat niet meedoet met ‘Huis van de wijk’. Wil men bewust autonoom blijven? We gaan de straat op. In twee en een half uur lopen we door het hart van Middelland de volgende route: 1^e Middellandstraat, Jan Porcellistraat, Branco van Dantzigpark, Schietbaanlaan, Claes de Vrieselaan, Middellandplein, 2^e Middellandstraat, Hendrick Sorchstraat, Johannes de Vouplein en Schietbaanlaan. De kwartiermakers van de diverse werkgroepen lichten hun thema’s ter plekke toe. Bijzonder is wat hulpverlenende stichting En Route doet. We nemen een kijkje in de keuken aan het Brancoplein waar maaltijden worden bereid voor o.a. de Pauluskerk. Op de Schermlaan wordt over de overlast van coffeeshops gediscussieerd.

Voor het Middellandplein is een plan bedacht om er weer ‘een echt plein’ van te maken. Weg met al die auto’s en hekjes.
Op het Johannes de Vouplein doet Zakia Razzougui, staand op een soort wipkip, haar beklag over het gedrag van de jeugd. “Het plein ligt er armzalig bij. Zoals je ziet missen we daar een glijbaan.”, zegt ze. Ik vind het eerlijk gezegd met al die problemen op die pleinen wel mee vallen. Ik kom er vaak, praat er met jongeren en zie hoe goed de politie er optreedt. Iemand vertelt dat de jeugd pas een kerstboom bij het Middellandplein in de fik heeft gestoken en dat ze op heterdaad betrapt werden. Een ander vraagt: Wat is er met die jongens gebeurd? Aboutaleb: “Die logeren nu bij mij.” (gelach) De burgemeester zegt dat er bij het gedrag van jongeren eerder sprake is van een sociale kwestie dan een veiligheidskwestie. Mee eens. Het bezoek wordt afgerond bij de religieuze opvang Thuis in West. Het college ontvangt daar het prachtige boekje met de plannen voor Middelland. Nu moeten de voorstellen gepresenteerd worden op het Stadhuis. In de commissies en bij B & W. Gebiedsdirecteur Jerry Wenting zegt op eind februari te mikken. Eigenlijk zou een verslag als dit in de krant moeten staan, maar kranten doen dat niet meer. Gek is dat.