Gistermiddag heb ik voor Middelland geknikkerd. Tim en Marlies stonden voor de Albert Heijn op de Nieuwe Binnenweg en vroegen: “Wil je voor Middelland knikkeren?” ik heb al zo veel voor Middelland gedaan, dacht ik, daar kan een potje knikkeren nog wel bij. Ik vroeg om uitleg. “Nou, het gaat om de begroting voor de buurt”, zei Tim. “Door knikkers in een bepaald gat te knikkeren kun je aangeven waar het geld dat Middelland heeft gekregen volgens jou het beste aan kan worden uitgegeven.” Het waren bekende, enigszins ouderwets aandoende keuzes zoals een bruisende winkelstraat, veilig oversteken en pandenaanpak. Door het gooien kwamen de knikkers soms in andere gaten dan ik wilde, maar dat mocht de pret niet drukken. Op Facebook las ik dat er voor de deur van de kruidenier veertig mensen hadden meegedaan. De top 3 bestond uit: 1 en 2: vergroening en brede stoepen en meer fietspaden. 3: Meer doen voor eenzame ouderen. Helemaal onderaan stond steun voor het plan ommaatschappelijke opvangvoorzieningen aan de ’s Gravendijkwal te sluiten. Een voorstel waar nota bene in de begroting het meeste geld voor gereserveerd is. Het bewijst dat de doosnee burger vaak betere keuzes kan maken dan de Coolsingel. Hetzelfde geldt voor het pleidooi voor meer sociale woningbouw in de stad. Ik miste ook een paar zinnige uitgavenposten. Bij voorbeeld geld reserveren voor het beleid op de lange termijn. Iets waar de politiek doorgaans te weing oog voor heeft omdat er elke vier jaar verkiezingen zijn.
Gelukkig wil Middelland wel op de toekomst inspelen. Op 17 augustus organiseerde ‘duizenddingenambtenaar’ Lot Mertens in het nieuwe hoofdkwartier van Mooi, Mooier Middelland (boven het wijkpaleis) een ontbijt om te praten over de ontwikkeling van een toekomstvisie. Verdere deelnemers waren Radboud Engbersen, Ineke Palm (gebiedscommissie Delfshaven), Nynke Schaaf, Erik Hoeflaak en de Middellandman. Het werd een prettig gesprek over stippen (aan de horizon) verzinnen. Iemand zei in één zin “de overheid trekt zich terug en het gaat beter dan ooit met Rotterdam.” Een ander bracht in dat een langetermijndoel zou kunnen zijn om “de tweedeling in de buurt tot stilstand te brengen”. “Wie voert straks wat in?” vroeg Erik zich hardop af. “We moeten andere partijen zo ver krijgen dat ze zich aan onze toekomstvisie verbinden.” Verder leek het ons goed om de ‘huizen van de wijk’ in te schakelen om meer draagvlak te creëren.
Ook bespraken we de eerste versie van een enquête over de toekomst van onze buurt. Hoe moet Middelland er over tien jaar uit zien? Hoe duurzaam is het hier dan? Zijn er dan meer of minder parkeerplaatsen? Hoe word je in Middelland goed ouder? Hoe is de verhouding tussen sociale huur- en andere woningen over tien jaar? Wat is er in de toekomst voor jongeren te doen? Heeft Middelland op den duur een icoon? Allemaal spannende vragen die smeken om een slimme aanpak. We bereikten vrij snel concensus over de eerste stappen die gezet moeten worden. Er komt een notitie met eerste aanzetten tot zo’n toekomstvisie die we in eerst in een wat bredere kring gaan bespreken. En tijdens de volgende wijkbijeenkomst op 14 september gaan we onze ideeën verder toelichten.
Wat zou het mooi zijn als Middelland als een van de eerste buurten in ons land een serieus langetermijnbeleid lanceert. Weg met de kortademigheid van de oude politiek.
